Zrozumienie umów ustnych: Czy są one wiążące w sprawach prawnych?

Kiedy słyszymy termin „umowa ustna”, wielu z nas może postrzegać to jako rodzaj umowy, która nie jest szczególnie wiążąca – każda strona zrobi to, co musi, lub nie zrobi tego, co nie jest zobowiązana do zrobienia, ale nie ma ryzyka poniesienia jakiejkolwiek konkretnej odpowiedzialności. W naszej praktyce, szczególnie w przypadkach, w których pomagamy studentom i ich rodzinom, zachęcamy do umów ustnych, jednak to jest temat, który chcemy omówić tutaj. Termin „umowa ustna” odnosi się do formy umowy prawnej, która jest zawierana przez jedną osobę, która oferuje określoną usługę, a druga, akceptując wszystkie istotne warunki zaproponowane przez tę pierwszą, zobowiązuje się do realizacji tej oferty. Taka umowa nie musi być zawierana na piśmie, a jej zawarcie nie wymaga żadnych formalności. Umowy ustne są zatem łatwe do zawarcia i wykonania. Istnieje jednak ryzyko, że jedna ze stron naruszy zobowiązania przyjęte na podstawie umowy ustnej. Postrzeganie zasady, że umowy ustne nie są szczególnie wiążące, zależy od pewnej kategorii wyrażeń spotykanych w codziennym życiu. Niektóre z najczęstszych wyrażeń to „zgodnie z naszą rozmową”, „warunki były wyraźnie określone” lub „wszystko wyjaśniłem”. W tym kontekście możemy znaleźć przykład umowy ustnej z życia wzięty. W życiu studenckim jedną z najczęstszych umów ustnych może być ta, w której student decyduje się zamieszkać z innym studentem, jak w „Wynajmuję pokój, czy chciałbyś zamieszkać w moim mieszkaniu?” Może to być również sytuacja, w której student prosi swojego przyjaciela o pomoc w zadaniu lub pożyczkę pieniędzy na wycieczkę szkolną – wszystkie te przykłady występują w życiu studenckim. Można je postrzegać jako umowy ustne, które, ze względu na okoliczności, mogą być bardzo niebezpieczne. Jeśli chodzi o życie codzienne, umowa ustna może być zawarta w wyniku braku formy pisemnej (jak np. w przypadku nieruchomości). W niektórych przypadkach umowa ustna powstaje z działań stron, które są zgodne z warunkami wymaganymi przez prawo. Pojawia się pytanie, kiedy ufać umowie ustnej. Przede wszystkim – zawsze, chyba że masz pewność, że umowa ustna spełnia wszystkie prawnie wymagane warunki. Jeśli którakolwiek ze stron umowy postanowiła ustnie określić pewne warunki, nie zachowując wszystkich niezbędnych formalności przewidzianych w prawie, nadal będzie ona wiążąca. Prawo w Polsce dopuszcza umowy ustne w wielu przypadkach. Jak już wspomniano, mogą one dotyczyć sytuacji, w której prawo przewiduje możliwość zakupu nieruchomości w specjalnym formacie (na przykład umowa sprzedaży nieruchomości, w której wymagane są zarówno akt sprzedaży, jak i akt notarialny). Ponadto, zawarcie umowy za pośrednictwem wymiany e-mailowej lub spotkania, na którym uzgodniono wzajemne zobowiązania, może być uznane za umowę ustną. W Polsce umowy ustne są wiążące i egzekwowalne. Z prawnego punktu widzenia mają taką samą moc jak umowy pisemne, pod warunkiem, że umowa ustna zawiera te same elementy co wszystkie umowy prawne: Wymienione powyżej elementy są niezbędne, aby umowa ustna była prawnie wiążąca. Musi zawierać przedmiot umowy, określać cel zobowiązania oraz czas i miejsce wykonania. Co zatem dzieje się w rzeczywistości? Tutaj w grę wchodzą intencje stron. Aby określić, czy umowa ustna jest wiążąca, przede wszystkim należy wziąć pod uwagę decyzję sądu, a także świadka lub inną osobę, która była obecna podczas całej rozmowy i może zaświadczyć, że strony uzgodniły to ustnie. Ponadto pamiętaj, że umowa ustna powinna być uzasadniona tylko w kontekście warunków środowiskowych, które uniemożliwiają zawarcie umowy pisemnej. Na przykład, gdy strony znajdują się na placu budowy, a jedna z nich potrzebuje natychmiastowej pomocy, nie ma czasu na wynajęcie notariusza, który mógłby sporządzić umowę pisemną. Szybki rzut oka na regulacje prawne pokazuje, że na świecie istnieją różne kultury i podejścia. Na przykład w Anglii sądy mogą odmówić przyjęcia dowodów wspierających umowę ustną, jeśli osoba składająca takie roszczenia opiera się na umowie ustnej, która jest sprzeczna z umową pisemną. Słowo „ustna” pochodzi z łacińskiego „verbum”, co oznacza „słowo”. Musimy więc pamiętać, że umowa ustna jest rodzajem umowy w formie ustnego porozumienia. Odpowiednie podejście do każdej sprawy zależy od wielu przesłanek. Zachęcamy jednak do korzystania z umów pisemnych. Umowy na piśmie oczywiście ułatwiają życie obu stronom i niewątpliwie stanowią gwarancję, że obie strony wiedzą, co są zobowiązane zrobić. Umowy ustne nie mają tej ważnej cechy, co skutkuje większym poziomem ryzyka dla każdej ze stron. Jak przygotować się, aby chronić swoje interesy, jeśli umowa ustna jest konieczna? • Mając na uwadze sytuację, w której umowa ustna jest konieczna, gdy nie ma czasu na sporządzenie umowy pisemnej, istnieją pewne rzeczy, które możesz zrobić, aby chronić swoje interesy. • Jeśli sprawa jest pilna, powinieneś spróbować sporządzić zapis umowy ustnej. • Zrób zdjęcie (uścisku dłoni, podpisu itp.) • Poproś kilka osób o obecność podczas rozmów, spotkań itp. Ten artykuł omawia prawne implikacje umów ustnych.